شهید بهشتی، نگاه خاص و ویژه‌ای به رمضان و روزه داری داشت. ایشان فلسفه روزه داری را اینگونه بیان می‌کند: حقیقت روزه داری در عین این که فرمانبرداری و اطاعت از امر خداست، باید برای مسلمانان تمرین روحیه پایداری و استواری در مسیر ایمان باشد. سالی یک ماه تمرین مقاومت در برابر خشم و غضب و هوا و هوس باشد. آنانی که حقیقت روزه را درک می‌کنند، نه تنها با روزه داری از نیروی کارشان کاسته نمی‌شود، بلکه بیشتر هم می‌شود. از نظر شهید بهشتی روزه بهترین ابزار برای سازندگی جسم و روح انسان است.