زمانی که آیت‌الله العظمی بروجردی در بروجرد بود، نذر کرد که اگر خشم خود را کنترل نکند و عصبانی شود، یک سال پشت سر هم روزه بگیرد. روزی هنگام مباحثه علمی با یکی از شاگردانش، که سخنانی ناشایست می‏‌گفت، تاب نیاورد، به او تندی کرد و نذرش شکسته شد. پس از آن یکسال روزه گرفت تا نذرش را ادا کند.