به گزارش ایکنا، کشته شدن جورج فلوید زیر زانوی یک پلیس سفیدپوست ثابت کرد که نژادپرستی هنوز در جامعه آمریکا پدیده‌ای ریشه‌دار است و با لغو برده‌داری در مواد قانون اساسی آمریکا در صد و پنجاه سال قبل یا مبارزاتی که تا دهه 1960 ادامه داشت، از بین نرفته است. این تلاش‌ها به تصویب قانون حقوق مدنی منجر شد، اما این حادثه نشان داد که تبعیض نژادی به همه جنبه‌های زندگی آمریکایی‌ها و به همه نژادهای غیرسفید سرایت کرده است.

نژادپرستی با ورود رئیس‌جمهور آمریكا به قدرت و تجلیل او از مسیحیت سفیدپوست شدت گرفته و ترامپ به سمبل دیگری از تبعیض نژادی تبدیل شده كه از زمان كشف آمریكا در دویست و سی و هفت سال پیش با نابودی جمعیت بومی و شروع تجارت برده آغاز شده است.

برای از بین بردن نژادپرستی، شعارهای تظاهرات‌کنندگان امروز در ایالت‌های مختلف آمریکا متوجه حذف نمادهایی است که در میادین اصلی شهرها نصب شده است. چنانکه نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، خواسته که مجسمه‌های نظامیان و مقامات مربوط به دوران کنفدرالی یعنی دوران برده‌داری برداشته شود و این مجسمه‌ها نشان‌دهنده نفرت است نه میراث فرهنگی، اما ترامپ این پیشنهاد پلوسی را رد کرد.

کایلی ماکینانی، سخنگوی کاخ سفید، اقدام معترضان برای شروع جنگی را، که به عنوان «جنگ مجسمه‌ها» توصیف می‌شود، محکوم کرده است، جایی که معترضان مجسمه‌های شخصیت‌های مشهور به نژادپرستی را از بین می‌برند. آخرین مورد آن نیز سرنگونی مجسمه کاشف ایتالیایی قاره آمریکا، کریستوف کلمب، بود که به نابودی میلیون‌ها سرخ‌پوست آمریکایی متهم است. آنها همچنین سر مجسمه دیگری از او را در بوستون قطع کردند. همچنین تظاهرات‌کنندگان مجسمه جفرسون دیویس، رئیس اتحاد کنفدرالی، را که حامی برده‌داری بود و نیز فرانک ریزو، سیاستمدار معروف به برده‌داری و دیگر رهبران کنفدرالی را به زیر کشیدند. جنگ مجسمه‌ها از انگلیس شروع شد و هنگامی که معترضان تندیس یک تاجر برده به نام ادوارد کولستون را شکستند، به بلژیک و سوئد گسترش یافت.

امتناع دولت آمریكا از نابودی نمادهای نژادپرستی ممكن است ناشی از این ترس باشد كه ترامپ آخرین رئیس کنفدرالی باشد، همانطور كه واشنگتن پست گفته است و ترامپ در انتخابات آینده ریاست جمهوری بازنده شود.