حاج آقا مجتبی تهرانی در سخنانی شنیدنی در وصف حضرت علی(ع) می‌گوید: ابن ‏عساکر نقل می‌‏کند که پیغمبر اکرم(ص) فرمود: «مَنْ أَرَادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى آدَمَ فِی عِلْمِهِ»؛ اگر کسی بخواهد به حضرت‏ آدم(ع) از نظر علمش نظر کند؛ «وَ إِلَى نُوحٍ فِی فَهْمِهِ»؛ و به نوح در فهمش نظر کند؛ «وَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ فِی حِلْمِهِ»؛ و به ابراهیم در حلمش نگاه کند؛ «وَ إِلَى یحْیى بْنِ زَكَرِیا فِی زُهْدِه»؛ و به یحیی‌بن‌زکریّا در زهدش نگاه کند؛ «وَ إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فِی بَطْشِهِ»؛ و به موسی در دلیری‏اش نگاه کند؛ «فَلْیَنْظُرْ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِب». پیغمبراکرم(ص) یک راه مقایسه‏‌ای را پیش می‏‌گیرد. بعد کسانی را مطرح می‏‌کند که در طول تاریخ شناخته شده هستند و بعد امام‌علی(ع) را این‏گونه توصیف می‏‌کند.