استاد الهی قمشه‌ای درباره گسترش دایره دوست می‌گوید: یکی از نیایش‌های حکیمانه مولانا این است که «ای خدا جان را عطا کن آن مقام / کاندر او بی‌حرف می‎روید کلام» چطور می‌توانیم شادی بیکران خودمان را با کلمات محدود بیان کنیم، مگر اینکه از ادبیات کمک بگیریم. ما کاروانی هزاران تنی در حرکت هستیم و هم اندیشه و همراه هم قافله و هم سفر هستیم و گنج دوستی را بدست آوردیم. بر مبنای یک محبوب مشترک گنج دوستی رو بدست آوردیم . ما گنجهایی که قرنها بشریت به دنبال آن بوده پیدا کردیم. ما گنج زیبایی، دانایی و نیکویی را پیدا کردیم. تمام گنج‌ها را در قالب کتاب در اختیار داریم. دین ما همان زیبایی و دانایی و نیکویی است که ما آن را پیدا کردیم. قرآن هم از همین صحبت می‌کند. بنابراین ما عاشق و دلداده همین سه گنج هستیم.