حاج آقا مجتبی تهرانی درباره باطن قیامت و صراط می‌گوید: آنچه در قیامت ظاهر می‌شود، بطن این عالم است. بهشت و دوزخ هر دو بطن این عالمند؛ به عبارتی این عالم، ظاهری و باطنی دارد. ظاهرش همین است که ما لمس می‌کنیم امّا باطن این عالم که به بهشت و جهنّم تعبیر می‌شود، با برپایی قیامت مشاهده می‌شود. در آنجا پرده‌هایی که مانع دیدن باطن عالم است، برطرف می‌شود و باطن عالم دیده می‌شود. با برپایی قیامت، چشم ظاهربین ما به تعبیر قرآن: «فَبَصَرُكَ الْیوْمَ حَدِیدٌ»؛ تیزبین می‌شود و باطن عالم را می‌بینیم. بنابراین روایت شریفه که از صراط دنیا و آخرت نام می‌برد، اشاره به این معناست که آخرت، باطن این ظاهر است. لذا صراط قیامت، باطن صراط دنیاست.