استاد علی صفایی حائری درباره تلقی ما از خدا و دین می‌گوید: ما در رابطه با حق؛ از اقتدار حق می‌گوییم، آنقدر این اقتدار را بزرگ می‌کنیم که خوف در دل می‌آید نه حب. آنقدر از جهنم می‌گوییم که خیال می‌کنیم خدا یک خدایی است که تا کسی کمترین حرفش را نشنید، گوشش را می‌گیرد، پوستش را می‌کند. در مذهب هم تلقی ما از دین این است که به هر چه می‌خواهی دست بزنی می‌گوید نکن بکن. چه بسا این خستگی بیاورد، رضا را می‌گیرد. ما در رابطه با خدا رابطه قدرت را بیشتر تامل کردیم نه رحمت و محبت را. کسی که آن عنایت مستمر را یک لحظه بچشد تا آخر حشر مست است. به خدا قسم آتش عشق این خدای مهربان همه‌ی مجموعه‌های دل ما را می‌گیرد به سمت خودش می‌برد.