استاد حسین الهی قمشه‌ای درباره رحم کردن و رحمت خداوند می‌گوید: تو که دائما از خدا و پیغمبر و روزگار درخواست داری، چرا خواسته‌های مردم را برآورده نمی‌کنی! «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ» دعا‌ها و نیایش‌ها دستور کار ما هستند. دعا این است که من با تمام وجود چیزی را می‌خواهم و باید کاری انجام دهم تا دعا مستجاب شود. تمام اذکار و دعا‌ها دستور العمل است. رحمت الهی در عالم گسترده است و چه بهتر که نصیبی به ما برسد. تو که همیشه دستت را پیش خدا دراز می‌کنی که بر من رحمت کن، بهتر است که تو خودت بر دیگران رحمت کنی. «ای کریم و‌ای رحیم سرمدی؛ در گذار از بدسگالان این بدی». به قول شکسپیر یک تاج از رحم بر سرت بگذار تا بیش از این تاج به تو افتخار و عظمت و زیبایی دهند.