شیرین‌ترین امکانی که به آدم می‌دهند این است که علی (ع)، وّلی سراغت را بگیرد. در دل تو چه چیزی باید باشد؟ علی (ع) می‌گوید «أین عمار؟». راجع به اصحاب کهف می‌گویند: «إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى*وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ» این‌ها فتیه بودند، جوانمرد بودند. فتیه به جوان می‌گویند در تفسیر آمده، این‌ها پیرمردهای بزرگی بودند اما فتوتی که در آنها هست چیست؟ دل‌ها، دل‌های مربوط و مرتبط است. دل ما باز است، ترس، خوف، غرور و یأس در آن خواهد بود. دل مربوط مثل آن دلی است که درون محفظه باشد؛ هر شیطانی نمی‌تواند وسوسه‌اش کند. استاد علی صفایی حائری