جهانگیر ابراهیمی، نیکوکاری که در بازار به تجارت «فرش ماشینی» مشغول است، ثروتش را از راه تجارت به دست آورده، اما تفاوتش با برخی از ثروتمندان این است که سخاوت زیادی به خرج می دهد. خیِری که در پایتخت نشسته و دلش در پیچ‌وخم‌های کوچه‌های فقر مناطق مرزی است. به قول شاعر: من در میان جمع ودلم جای دیگر است...