به گزارش ایکنا از قم، در دعای روز دوازدهم صفات حسنه‌اى که اسباب زیور و زینت انسان مى‌شود و عیب و نقص‌هاى انسان را پنهان مى‌کند، از خدا خواسته شده است؛ غالب مردم داراى نقاط ضعف و عیوبى هستند، لذا همان‌گونه که خداوند «ستار العیوب» است، دوست ندارد که افراد بشر پرده‌درى کنند و عیوب مردم را فاش کنند و آبروى آنها را ببرند.
تفتیش درباره عقاید و اسرار و عیوب دیگران سبب کینه‌توزى و عداوت در صحنه اجتماع و گاه منجر به درگیرى‌هاى شدید مى‌شود. اگر سلامت جامعه و امنیت و آرامش را طالب باشیم، باید از این امر به شدت بپرهیزیم.
در حدیثی از امام صادق(ع) مى‌خوانیم: «من ستر على مؤمن عوره یخافها ستر اللّه علیه سبعین عوره من عورات الدّنیا و الآخره؛ کسى که عیب مؤمنى را که از آشکار شدنش بیمناک است بپوشاند، خداوند هفتاد عیب او را در دنیا و آخرت مى پوشاند.»
در دعای روز دوازدهم از ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:
«اللهُمَّ زَیِّنّى فیهِ بِالسَّتْرِ وَالْعَفافِ، وَاسْتُرْنى فیهِ بِلِباسِ الْقُنُوعِ وَالْکَفافِ، وَاحْمِلْنى فیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَالْإِنْصافِ، وَ امِنّى فیهِ مِنْ کُلِّ ما اخافُ، بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَهَ الْخآئِفینَ: خدایا در این ماه مرا با پوشش و عفت زینت ده، و با لباس قناعت و کفاف بپوشان و بر رعایت عدالت و انصاف وادار کن، و از هر چه مى ترسم ایمن گردان به نگهداریت اى نگهدارنده ترسیدگان.»