به گزارش ایکنا؛ در پی مصاحبه‌های اخیر حجت‌الاسلام پژمانفر، نماینده مجلس شورای اسلامی، به ویژه مصاحبه اخیر با موضوع بررسی تخلفات نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در کمیسیون اصل ۹۰، ضمن اینکه نهاد اطلاعیه‌ای در جهت تنویر افکار عمومی منتشر کرده، تعدادی از کتابداران نیز در یادداشتی، حمایت خود را از علیرضا مختارپور؛ دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور منتشر کرده‌اند که این یادداشت در ادامه آمده است:

 

در تعریف کفران نعمت آمده است: کفران نعمت آن است که شخص در مواجهه با نعمات الهی، یا نعمت را در قلب خود بی اهمیت بشمارد یا با زبان سخنی بگوید که نشانه بی‌اعتنایی نسبت به نعمت و بی‌ارزش نمودن آن است یا گاهی در عمل به آن اهمیت ندهد و به جای استفاده نیکو و بجا از آن، نعمت‌های الهی را در مسیر سوء و نابجا استفاده کند.

 

از آیات قرآن کریم در این رابطه، آیه «هَٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ وَمَنْ شَکَرَ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ» است.

 

در روایتی از امام صادق(ع) آمده: «الْکفْرُ فِی کتَابِ اللَّهِ عَلَی خَمْسَةِ أَوْجُه، ... وَالْوَجْهُ الثَّالِثُ مِنَ الْکفْرِ کفْرُ النِّعَمِ وَ ذَلِک قَوْلُهُ تَعَالَی یحْکی قَوْلَ سُلَیمَانَ علیه السلام»؛ کفر در کتاب خدا به پنج معنا آمده ... و وجه سوم از آنها کفران نعمت است؛ و آن سخن خدای تعالی است که سخن سلیمان(ع) را حکایت می‌کند. آیه مورد اشاره آن حضرت آیه فوق است. حضرت سلیمان(ع) وقتی تخت بلقیس را نزد خود دید، گفت: این از فضل پروردگار من است تا آزمایشم کند که آیا شاکرم یا ناسپاس و کسی که شاکر باشد، به نفع خودش است و کسی که ناسپاس باشد، پس پروردگار من بی‌نیاز است. (یعنی، ناسپاس، به خودش ضرر می‌زند.) در این آیه خداوند، شکر و کفران نعمت را فایده و ضرری برای خود بنده می‌داند؛ زیرا اگر خداوند بندگان را از ناسپاسى برحذر مى‌دارد و به سپاسگزارى دعوت مى‌نماید، بخاطر این نیست که براى او تفاوتى مى‌کند؛ چرا که خداوند در فرض ناسپاسى نیز در بسیارى از اوقات به لطف و کرم خویش ادامه مى‌دهد، شاید بیدار شوند و خود را از انعام پروردگار بر اثر ناسپاسى محروم نکنند، بلکه این شکرگزاری به سود خود بنده می‌باشد.

 

غرض از بیان این موضوع آن است که گاه ما انسان‌ها از نعمتی برخورداریم که به واسطه فرض و عادت به تداوم نعمت از ارزش آن غافل می‌مانیم. سلامتی، امنیت، والدین خوب و مدیران دلسوز از جمله این نعمت‌ها هستند.

 

این روز‌ها شیوع بیماری کرونا ما را بیش از پیش متوجه ارزش نعمت سلامتی کرده است. همان طور که در دوران دفاع مقدس، جان‌های گرامی و عزیزی خود را فدای حفظ نعمت امنیت وطن ما کردند. در این زمان هم گرامیانی بودند که در خط مقدم درمان، علم و فرهنگ جانفشانی‌ها کردند و یک روز و یک لحظه هم آرام ننشستند.

 

جانفشانی‌های اهالی درمان به واسطه ارتباط مستقیم با این بحران بیش از سایر گروه‌ها دیده شد و البته حق هم همین است. ایشان همان سربازان و سرداران خط مقدم هستند که شهید اول راه عشق‌اند. اما همان طور که با گذشت زمان بیشتر متوجه فداکاری سایر نیرو‌ها در کادر پشتیبانی و مهندسی و نقش سایر نیرو‌های مستشاری و حامی در پشت جبهه‌ها شدیم، اکنون نیز افرادی هستند که جبهه آموزش و فرهنگ را سرپا نگاه داشته‌اند تا رخوت خانه‌نشینی و بیماری موجب فجایعی از جمله افسردگی، اعتیاد و خدای ناکرده مانند کشور‌های غربی سوء استفاده از کودکان و نوجوانان در فضا‌های مجازی و در نهایت تباهی آینده ایشان یا حتی اقداماتی از قبیل آسیب به خود، خانواده و جامعه نگردد.

 

در رأس این دستگاه‌های همیشه بیدار در دوران کرونا، نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور ایستاده است. این درخت تناور پر شاخ و برگ و پرمیوه که در هجوم باد‌ها و با وجود کمبود‌ها و مشکلات روز به روز پربارتر و تناورتر شده و می‌شود. این نهاد مقدس، این نهاد عشق با پایمردی و از جان گذشتگی مدیرانی به این مهم دست یافته که بار‌ها بی‌مهری دیده‌اند و خط بر پیشانی نینداخته‌اند. مسئولین کتابخانه‌ها، رؤسای ادارات شهرستان‌ها، مدیران کل استان‌ها، مدیران کل واحد‌های مختلف و در رأس ایشان دبیر کل محترم نهاد کتابخانه‌های عمومی که یک روز و یک لحظه از تلاش برای خدمت‌رسانی به اعضای کتابخانه‌ها و حمایت از منافع و احقاق حقوق کتابداران دست برنداشت.

 

در سالی که بسیاری برای جلوگیری از بیمار شدن حتی به دیدار والدین و فرزندانشان نرفتند، نهاد کتابخانه‌ها به همت دبیرکل محترم و معاونان ارجمند ایشان در جای جای کشور اسلامی‌مان کتابخانه‌هایی تأسیس کردند که تا قرن‌ها به عنوان یادمان این عشق و ایثار در سال‌های کرونا باقی می‌ماند.

 

اگر شمار برنامه‌های فرهنگی و آموزشی رایگان ارائه شده به اعضای کتابخانه‌های عمومی را نه با سایر ارگان‌ها، بلکه با کتابخانه‌های سایر ممالک و کشور‌های مدعی کتابخوانی و فرهنگ مقایسه نماییم، شایسته است که به شکر این نعمت دستی به سوی آسمان بلند کنیم.

 

گروه‌های جهادی، برادران و خواهران عاشق ما در نهاد کتابخانه‌ها حتی یک روز از فکر بچه‌های مناطق محروم غافل نشدند. کمک‌های مالی، حمایت‌های فرهنگی و توسعه کتابخانه‌های روستایی و عشایری برای دقیقه‌ای در این مرز پرگهر متوقف نگردید.

 

توجه به گنجینه‌های ادب و فرهنگ کهن، حمایت از ناشران، شاعران و نویسندگانی که در ایام کرونا تا مرز برشکستگی پیش رفتند، حمایت از اقشار مختلف عضو کتابخانه‌ها، نابینایان، اعضای افغانستانی و سایر اتباع عضو کتابخانه‌ها، برقراری ارتباط فرهنگی با سایر حوزه‌های تمدنی و کتابخوانان سایر کشورها، بخش کوچکی از این جهاد فرهنگی است.

 

هرچند سرداران بزرگ همواره مظلوم بوده‌اند و این مظلومیت و گمنامی نه تنها در اثر غفلت جامعه که امریست برآمده از ذات نورانی و متواضع ایشان، اما ما سربازان عرصه ادب نمی‌توانیم سرداران عرصه فرهنگ را مظلوم ببینیم و دم بر نیاوریم.

 

همه ما کتابداران می‌دانیم آن کس که هیچ پیامی را از هیچ کتابداری از دورترین نقاط کشور تا پایتخت بی‌پاسخ نمی‌گذارد و در روز‌های کرونا، ایام نوروز و تعطیلات رسمی، جان بر کف از هیچ اقدامی برای رفع مشکلات معیشتی‌مان دریغ نکرد، همان پدر مهربان کتابداران است که شما او را به نام دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور می‌شناسید. 

 

سرت سلامت پدر

ما درد دلمان را همیشه به خودت گفته‌ایم و مهربان‌تر از تو بر درد اهل فرهنگ نمی‌شناسیم.

 

جمعی از کتابداران و کارکنان نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور