آیت‌الله احمد مبلغی، استاد سطح خارج حوزه علمیه، در گفت‌وگو با ایکنا، به طرح این سؤال پرداخت که چه کنیم خدا ما را یاد کند با آن همه برکاتی که یاد خدا در زندگی و روح و جان و اجتماع ما دارد؟ گفت: پاسخ را خود خداوند فرموده و آن اینکه «فاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَ لَا تَكْفُرُونِ»(بقره/152)؛ یاد خدا کردن امری است که در دل رخ می‌دهد، گاهی بر زبان جاری می‌شود، ولی همان هم ترجمان دل است.

وی اضافه کرد: ما آن قدر ذکر را از ماهیت خود جدا کرده‌ایم که عموماً تصور می‌شود، ذکر فقط چیزی است که بر زبان جاری می‌شود، در حالی که اصل یاد چیزی است که بر دل جاری می‌شود. اگر چیزی بر زبان جاری شود، ولی در دل تأثیری نداشته باشد چه یاد کردنی است؟

مبلغی تصریح کرد: بنابراین ماهیت یادکردن در دل است؛ نکته مهمی که باید در این زمینه بدانیم این است که یاد خدا اصیل‌ترین و بالاترین چیزی است که در عالم وجود دارد، نبوت، امامت و شکل‌گیری مساجد هم برای یادکردن خداوند است. مساجد هم برای این است که ذکر انبوه و متراکم و کثیر در آنجا رخ می‌دهد و اساساً جایگاه یاد است، حتی حکومت هم که تشکیل می‌دهیم برای این است که فرصت‌ها و زمینه‌ها برای یادکردن خدا ایجاد شود.

عضو خبرگان رهبری بیان کرد: یادکردن فرمول بسیار اساسی است که می‌تواند یاد خدا را به سمت ما متوجه کند، فرمول یادکردن خدا تربیتی، فرمول اصالت‌بخشی به زندگی و دورکردن از افسردگی، الهی کردن انسان و ایجاد تقواست؛ زیرا یاد خدا اطمینان در قلوب ایجاد می‌کند و اگر جامعه‌ای بر اثر یاد خدا اطمینان داشته باشند، گرد گناه و ظلم نمی‌رود.