ما یک نجوا داریم و یک ندا! نماز واقعا نجوای انسان مؤمن با خدای خود است. اگر قربة الی الله در کار باشد، حتما مؤمن از مرحله (ندا) به مرحله (نجوا) می‌رسد. در ندا، محور گفت‌گو با خداوند؛ فقر، نیاز، رفع نقص، طلب و خواستن است؛ اما در نجوا سخن از نیاز نیست، بلکه صحبت از ناز است؛ آنجا جای ناز کردن با خداست. [آیت الله جوادی آملی، دیدار با جمعی از ائمه جمعه استان آذربایجان غربی، سوم دی ماه 1398]