وقتی که انسان خودش بی‌مایه است و می‌داند که دیگران به حرفش اعتماد ندارند، دائماً «قسم» می‌خورد. ما روایات زیادی داریم که «قسم راست» هم جز در مواقع ضرورت نباید به کار رود. اگر انسان خودش یک شخصیت اخلاقی داشته باشد، اگر خودش به سخن خودش اعتماد داشته باشد، احتیاجی قسم نیست. ولی آدم‌های حقیر و پست و کم‌وزن هستند که پُر، سوگند می‌خورند. [آیت الله مطهری، آشنایی با قرآن، جلد 8، صفحه 264]