تو که می‌خواهی حکمی را که فهمیدی، حالا بیایی به فلانی تطبیق کنی «آقا تو این کار را بکن» تو چطور می‌خواهی تطبیق کنی؟ تو به اقدار او واقفی؛ تو به شرایط او واقفی؟ معصوم که سزاوارترین کسی بود که عهده‌دار تمام نفوسشان بشود، بگوید: تو این کار را بکن تو آن کار را بکن؛ بیناتی با نفوس برخورد کرد! تربیت حذفی نداشت، تربیت ارشادی نداشت. [استاد علی صفایی حائری]