امام صادق(ع) فرمود: حضرت زهرا(س) نُه اسم نزد خداوند عز وجلّ دارد. اوّل «فاطمه»، بعد «صدیقه»، «مبارکه»، «طاهره»، «زکیه»، «راضیه»، «مرضیه»، «محدّثه» و «زهرا» است. امام صادق(ع) دربارۀ وجه‌تسمیۀ حضرت زهرا(س) می‏‌فرمایند: «فُطِمَت مِنَ الشَّرِ». فَطَمَ در لغت یعنی «بریده شد، قطع شد و جدا شد». به تعبیری دیگر به‌معنای دور شد است که این تعبیر، بهتر است. چه‌بسا روایت به این مطلب اشاره‏ دارد که آن حضرت نقص ندارد و یا به تعبیری بلندتر، هرگز در «عدم» نبوده است؛ فاطمۀ زهرا(س) همیشه در صحنۀ ممکنات حاضر بوده و هیچ‌گاه دست عدم، به ساحت او راه نیافته است. [آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی]