قرآن مى‌گويد خدا را وارد زندگى‌ات كن؛ اگر خدا وارد زندگى‌ات شود همه چيز درست است ولى به شرط اين كه درست وارد زندگى‏‌ات شود« أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها (ابراهیم /24).

اين آیه چقدر معنى مى‏‌دهد! مى‏‌گويد [اى انسان‏] اين درخت (درخت توحید ) را سالم نگه دار، آبيارى كن. نگذار ريشه اين درخت در وجودت بخشكد. نگذار آفات به ريشه اين درخت برسد. تو فقط وظيفه نگهبانى و باغبانى اين درخت را دارى.

اگر اين درخت را نگه دارى، ميوه‏ هاى اجتماعى و اخلاقى خودش را براى هميشه و هر روز و هر ساعت به تو مى‏‌دهد؛ استمرار انقلاب فرهنگى.

... قرآن به زبان خودش مى‏ گويد: «تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها» یعنی اين درختى نيست كه فصلى باشد، يك فصل ميوه بدهد فصل ديگر نه؛ درختى نيست كه كهنه و از ريشه پوسيده شود. تو فقط بايد اين درخت را نگهبانى و باغبانى كنى. درختى است جاويد و هميشگى كه هميشه به تو ميوه مى‏‌دهد.

منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى،( خدا در زندگی انسان) جلد ‏30، صفحه: 325، با تلخیص و ویرایش جزئی.