همانطوری که آیات قرآن مفسّر یکدیگرند، روایات مفسّر یکدیگزند، ادعیه مفسّر یکدیگرند. در این مناجات شعبانیه راه ناز را هم به ما نشان داد. این هم سفارش کردند که «مناجات شعبانیه»، مناجات ائمه (ع) است. در آنجا هم نیاز هست، هم ناز. آن نازش این است که خدایا! «ان اخذتنی بذنبی اخذتک بعفوک». خدایا! اگر در قیامت به من بگویی چرا گناه کردی، می گویم چرا تو نبخشیدی؟! این راه ناز است. ما اینجور هم می توانیم با خدا حرف بزنیم. این را البته علی و اولاد علی (ع) می گویند، مناجات شعبانیه مناجات آنهاست! «الهی ان اخذتنی بذنبی اخذتک بعفوک» به من بگویی چرا گناه کردی، من هم می گویم چرا تو بخشیدی؟ [آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]