اگر دین و اسلام تو، در شعور و فهم و در احساس و قلب و در تمرین و عمل و طاعت تو ریشه بگیرد، این دین اصیل را دیگر، شبهات و شهوات، گرفتار نخواهد کرد؛ چون هر کس با کفر به طاغوت‌ها و بت‌ها و با عشق و ایمان به خدا همراه شد، به رشته‌ی محکمتر و عروةالوثقی چنگ زده و از سقوط و انحطاط نجات یافته است. [ استاد علی صفایی حائری؛ نامه‌های بلوغ صفحه 141]