در صفحات کتاب‌های تاریخ و حتی در نوشته‌های شرق‌شناسانی چون رونالدسون در کتاب «عقیده شیعه» و مانس در کتاب «فاطمه(س) و دختران محمد(ص)» آمده است که خاندان پیامبر(ص) آن نوزاد کوچک را به‌تنهایی «لشکری» استوار در برابر وقایع آینده به‌شمار می‌آوردند و از همان ابتدا او را برای رویارویی با حوادث بزرگ آماده و مهیا کردند. هنگامی که امیرمؤمنان علی(ع) درباره نقش زینب(س) در وقایع بزرگ آینده با او سخن گفت، زینب(س) با صلابتی بی‌مانند به پدر عرضه داشت: «پدر جان از همه آنها باخبرم. مادرم مرا از آن آگاه ساخته است تا برای آن روزها آماده شوم». [شهیده بنت‌الهدی صدر؛ مقاله جایگاه زن در اسلام]