خواجوی کرمانی، عارف بزرگ و شاعرایرانی در قرن هشتم هجری قمری است. وی یکی از کثیر‌الشعرترین شاعران زبان فارسی است که در عصر سعدی شیرازی زندگی کرده است. از القاب او می توان به خلاق المعانی و ملک الفضلا اشاره کرد. آرامگاه خواجو در تنگه الله‌اکبر در جوار دروازه قرآن شیراز واقع شده است.