سوگندهای قرآن کریم به براهین مساله است. وقتی قرآن به «علم» سوگند یاد می‌کند، یعنی سعادت و تعالی هر ملّت و مملکتی در سایه آن علم است، در سایه کتابت و کتاب است، در سایه نوشتار است؛ «ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (سوره قلم آیه 1)». از این سوگند معلوم می‌شود سعادت هر ملّت در گرو دانش، خردورزی، تحقیق و پژوهش آن ملّت است. [آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]