این همه مشرکین و بت پرستان حجاز، سالیان متمادی کعبه را بُت‌کده کردند، بت‌ها را در کعبه می‌گذاشتند؛ بعد آمدند گفتند: خدایا! آمدیم؛ خدا قبول کرد، چه جوری ما را قبول نمی‌کند؟! یکی شده سلمان، یکی شده اباذر، یکی شده عمار، یکی شده مقداد؛ همه اینها بت‌پرست بودند!! این خداست! کدام گناه است که خدا قبول نمی‌کند؟ کدام شخص است که خدا قبول نمی‌کند؟ حتی کلمه «استغفر الله» لازم نیست، رو به قبله بودن لازم نیست، دعا خواندن لازم نیست، اینها تشریفات است، البته مستحب است، اینها را بگوییم ثواب بیشتری دارد؛ اما با یک اراده تخلف ناپذیر، خدایا! آمدم... [آیت الله جوادی آملی، درس اخلاق ؛ ۱۳۹۶/۰۴/۲۲]