ابراهیم آهور معتقد است: یکی از اشکالاتی که به واسطه برگزاری مسابقات به وجود آمده این است که قاریان اهل مسابقه، کمتر اهل یادگیری علوم مربوط به قرائات قرآن هستند؛ یعنی مسابقات را بر کارهای علمی مقدم می‌کنند. بر همین اساس، قاریان در جلسات قرآن، خودشان را با آئین‌نامه‌ها منطبق می‌کنند و تمرین‌های خودشان را هم بر همین اساس شکل می‌دهند و این یک آسیب محسوب می‌شود.