قسمت مهم مشکلات جامعه این است که انسان را نشناختند؛ و به تعبیر جناب مولوی، می‌گوید: جمله قرآن شرح خُبث نفس‌هاست / بنگر اَندر مصحف آن چشمت کجاست. فرمایش ایشان این است که شما بسیاری از آیات را که می‌بینید، درباره مکر، خدعه، سیاست بازی و امثال ذلک است که انسانها مبتلا هستند‌. اگر بسیاری از آیات شرح مکر و خُبث انسان‌هاست، برای همین است‌ که بسیاری از مشکلات از همین جا نشأت می‌گیرد. اگر بخش وسیعی از قرآن، راه درمان این بیماری هاست؛ برای آن است که بدون این درمان جامعه اصلاح نخواهد شد. تعبیر قرآن این است که این کتاب شفای دردهای مردم است، برای همین است. [آیت‌الله جوادی آملی؛ مشهد مقدّس ؛ ۱۳۸۱/۰۵/۰۷]