هنر همواره شاخه‌ای از فلسفه است که در آن نظر و عمل با هدف ابداع و آفرینش به هم می‌پیوندند، از سوی دیگر هنر قدسی یکی از نقاط مشترک میان فلسفه و دین به خصوص از دیدگاه زبان رمزآلود آنهاست. هر دین برای بقا و استمرار نیاز به قالب بیرونی متناسب با ابعاد درونی خود دارد و هنر مرتبط با آن دین موظف به خلق این ساختار است که در مباحث معماری و شهرسازی شامل خلق فضاهای شهری و عناصر معماری است که در آن قرار می‌گیرند. هنر و معماری اسلامی دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر ریشه در بنیان‌های ژرف فکری، معنوی و الهی دارد.