ذات اقدس اله خطر شیطان را بازگو کرد، فرمود: شیطان کاری به مسائل دیگر ندارد، تمام همّ اوّلی او این است که «لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا» تلاش و کوشش او درباره آدم و حوا این بود که زشتی‌ها را، آن چیزی که انسان از ظاهر شدن او منزجر می‌شود و از ظاهر شدنش سلب حیثیت می‌شود عیان کند؛ از آن راه شیطان می‌آید و انسان را مسلوب الحیثیه می‌کند. فرمود: «يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ» همانطوری که آنها را مسلوب الحیثیه کرد، می‌کوشد شما را هم مسلوب الحیثیه بکند. بنابراین اگر ما عالمِ عاقل بودیم، معصیت نکردیم؛ وَجیه می‌شویم. سرّ موفقیت انبیاء و اولیاء همین وَجیه بودن و آبرومند بودن آنهاست.[ آیت‌الله جوادی آملی؛ ۱۳۷۶/۰۵/۰۶]