ابوبصیر از امام‌ صادق(ع) نقل می‌كند که حضرت‌ فرمودند: «لَا یزَالُ الْمُؤْمِنُ بِخَیرٍ وَ رَجَاءٍ رَحْمَةً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ مؤمن، همیشه در مسیر خیر است و امیدهایی هم كه دارد تا به آن برسد، بر اثر رحمت الهی نسبت به اوست؛ امّا «مَا لَمْ یَسْتَعْجِلْ فَیَقْنَطَ وَ یَتْرُكَ الدُّعَاءَ»؛ تا موقعی كه حالت استعجال برای او پیش نیاید. حضرت‌ توضیح می‌دهند: می‌دانی اگر حالت استعجال؛ یعنی انتظار از اینكه خدا زود برساند و شتابزدگی كند پیش بیاید، چه در پی دارد؟ در حالت شتاب این اتّفاق می‌افتد كه وقتی عبد ببیند حاجت برآورده نشد، اینجاست كه به حالت قنوط و یأس مبدّل می‌شود. از خدا ناامید می‌شود و بعد هم دعا را ترک می‌كند؛ یعنی رویش را از خدا برمی‌گرداند. وقتی می‌بینی به زودی به دستت نرسید، به حالت استعجال رو نیاوری كه این، قنوط را در پی می‌آورد. [آیت الله مجتبی تهرانی]