انسان بالفطره مؤمن و بالفطره اخلاقی آفریده شده است. اگر انسان همان انسان باشد و فطرت خدادادی خودش، یعنی مانعی و سدی برای این فطرت به وجود نیاورده باشد، پیوندش با خدای خودش پیوند ایمانی و توحید است و پیوندش با خلق خدا هم براساس مهربانی و خیررسانی و کمک‌رسانی وجود و خدمت است. [شهید مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، جلد 9، صفحه 38]