امام‌علی(ع) فرمودند: «إِنَّ‏ كَرَمَ‏ اللَّهِ‏ سُبْحَانَهُ‏ لَا یَنْقُضُ حِكْمَتَهُ‏»؛ خدا كریم است و مقتضای كرم او اعطا است، پس كرم او اقتضا می‌‏كند كه آنچه از او درخواست شود، بدهد. امّا آیا صفت كرم به صفت حكمت ضربه می‌‏زند؟ «إِنَ‏ كَرَمَ‏ اللَّهِ‏ سُبْحَانَهُ‏ لَا یَنْقُضُ حِكْمَتَهُ»؛ خیر؛ به حكمتش نقص وارد نمی‏‌كند که بعد بخواهد بر خلاف آن عمل كند و معلوم شود که این كرم نبوده است؛ چون در نهایت به ضرر من تمام می‏‌شود. «فَلِذَلِكَ»؛ روی این جهت است که می‏‌بینید، «لَا یَقَعُ الْإِجَابَةُ فِی كُلِّ دَعْوَةٍ»؛ در هر دعا اجابت نیست. چرا؟ چون اجابت هر دعایی با حكمت موافق نیست. [آیت‌الله مجتبی تهرانی]