امام صادق(ع) از پدران بزرگوارشان نقل می‌کنند: «آن کسی که مرتکب تجاوز می‌شود و کسی که کمکش می‌کند و آن کسی که راضی است به این، هر سه با هم شریک‌اند.» اینها در چه چیزی شرکت دارند؟ در اینجا باید شرکت از نظر عقوبتی مورد نظر حضرت باشد. شرکت در فعل که نیست؛ چون فعل‌ها از یکدیگر جدا است. فعلِ یکی اصلِ جرم است، یکی کمک کرده است و فعلِ دیگری که راضی به جرم شده درونی است. پس این روایت نمی‌خواهد شرکت در فعل را بفرماید؛ بلکه می‌خواهد بفرماید اینها از نظر کیفری با هم مشترک‌اند؛ بنابراین (وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ) راجع به عدوانش مسلّماً نهی تحریمی است؛ یعنی حرام است که انسان مساعدت کند و کمک کند به کسی که دارد اسائه‌ای می‌کند و سیئه‌ای مرتکب می‌شود که تجاوز به حقّ مشروع غیر است. [مرحوم آیت‌الله مجتبی تهرانی(ره)]