این قصه سَر دراز دارد؛ فصل ماتم حسین(ع) که می رسد دل دیوانه وار با پای پیاده در کوچه پس کوچه های شهر سرگردان می دَوَد تا چند قدم مانده به حرم کریمه اهل بیت(س)، در گوشه دنجِ شوریده حالی آرام بگِرید، اینجا صدای روضه و هق هق جان های گُداخته قرن هاست که پیوسته می‌آید. برپایی روضه در خانه‌های تاریخی قم جلوه ای از دلدادگی اهالی این دیار به امام حسین(ع) است که قدمتی دیرینه داردو همچون میراثی کهن نسل به نسل هربار با آمدن محرم پُرشورتر از گذشته برگزار می شود. به گواهی اسناد تاریخی، تداوم روضه خوانی در خانه‌های تاریخی قم به چهار قرن می رسد.دهه نخست صفر؛ این عزاخانه‌های سنتی و کوچه‌های منتهی به حرم کریمه اهل بیت(س) هر روز از سپیده دم تا ظهر میزبان خیل عاشقان حسینی است که برای شنیدن نواها و نغمه‌های عاشورایی دخیل بسته اند، گویی مغناطیس حسین(ع) دل های پراکنده را گِرد هم می آورد تا چون کبوتر خونین بال بر بام روضه خانه پَر بکشد. از میان خانه های سنتی در قم که با گذشت سال‌های متمادی همچنان میزبان دلدادگان حسین (ع) است؛ "خانه مدرسی" شهرت بیشتری دارد بطوری‌که مردم شهر را به سوی خود جذب کرده است. در باور مردم قم، روضه خانه های سنتی برکات معنوی بی‌شماری دارد و حاجت عزاداران را نیز روا می‌کند.