روایت معروفی از پیغمبر اکرم(ص) است که حضرت فرمودند «إِذَا كَانَ یَوْمُ الْقِیَامَة نَادَى مُنَادٍ أَیْنَ الظَّلَمَةُ وَ أَعْوَانُ الظَّلَمَة وَ أَشْبَاهُ الظَّلَمَة حَتَّى مَنْ بَرَى لَهُمْ قَلَماً وَ لَاقَ لَهُمْ دَوَاةً قَالَ فَیَجْتَمِعُونَ فِی تَابُوتٍ مِنْ حَدِیدٍ ثُمَّ یُرْمَى بِهِمْ فِی جَهَنَّمَ» روز قیامت که می‌شود، آنهایی که مستقیماً به حقوق دیگران، تجاوز کردند و کسانی که به آنها کمک کردند را در تابوتی از آهن جمع می‌کنند و بعد همه را با هم در جهنّم می‌اندازند. از این روایت می‌فهمیم که این دو در اسلام از نظر حُکمی مشترک هستند؛ چون عقوبتشان عقوبتِ مشترک است؛ لذا فُقها می‌گویند هم ظلم و هم معونه ظالمین هر دو معصیت کبیره است. [آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی]