هر چیز از حد میانه و وسط به طرف افراط یا تفریط تمایل پیدا کند، عکس نتیجه‌ مطلوب را خواهد داشت «کل شَیءٍ جاوَزَ حَدهُ، إِنْقَلَبَ إِلی ضِدهِ ؛ هر چیز از حدش بگذرد، به ضد آن تبدیل می‌شود» بنابراین، میانه‌روی در غضب، شهوت، خواب، خوراک و هر کار دیگر، مُنجی و نافع است و دو طرف زیاده و نقیصه‌ آن مُضر و مُهْلِک! مگر امری که «لا حَد لَهُ ؛ حدی برای آن نیست» که ذکر و یاد خداست. [در محضر بهجت، جلد ١، صفحه ٣٣]