و آدم بودن، خيلى سخت‏‌تر از طبيعى بودن است؛ چون آدم بايد هر لحظه و هر عمل و هر حالت و هر برخوردى را بسنجد و بررسى كند و از عكس‌‏العمل‌‏هاى طبيعى و از انعكاس‏‌ها، به انتخاب‏‌هاى سنجيده روى بياورد. [استاد علی صفایی حائری، کتاب نامه‌های بلوغ، صفحه ۱۶۱]