کد خبر: ۴۱۸۳۹۱۹
تاریخ: ۰۶ آذر ۱۴۰۲ - ۰۹:۱۶
پای رحل قرآن / ۴۰۷
صوت | آموزش حفظ جزء ۳۰، آیات ۱۸ تا ۳۶ سوره مطففین
یکی از مهم‌ترین سیاست‌های ایکنا نشر مبانی آموزشی و ارتقای سطح دانش قرائت قرآن مخاطبان گرامی است. به همین منظور مجموعه آموزشی شنیداری (صوتی) قرآنی را گردآوری و برای علاقه‌مندان بازنشر می‌کند. بسته دهم مجموعه با عنوان «آموزش حفظ قرآن کریم» به حفظ جزء ۳۰ قرآن کریم با تفسیر حجت‌الاسلام محمد حاج ابوالقاسم دولابی، حافظ بین‌المللی قرآن کریم و کارشناسی شهریار پرهیزکار، حافظ بین‌المللی قرآن می‌پردازد. قسمت چهارصد‌و‌هفتم این مجموعه، با عنوان «آموزش حفظ آیات ۱۸ تا ۳۶ سوره مطففین» تقدیم شما عزیزان می‌شود.
{$sepehr_media_3237352_400_300}
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾
نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾
و تو چه دانى كه عليون چيست
كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾
كتابى است نوشته شده
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند كرد
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾
براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾
بر تخت‌ها [نشسته] مىنگرند
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾
از چهره‌هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‌يابى
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده‌اى مهر شده نوشانيده شوند
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده‌اى كه] مهر آن مشک است و در اين [نعمت‌ها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾
و تركيبش از [چشمه] تسنيم است
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾
[آرى در دنيا] كسانى كه گناه می‌کردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‌گرفتند
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾
و چون بر ايشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل می‌کردند
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾
و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‌گشتند به شوخ طبعى مىپرداختند
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى‌ديدند مى‌گفتند اينها [جماعتى] گمراهند
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾
و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‌زنند
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾
بر تخت‌ها[ى خود نشسته] نظاره مى‌كنند
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾
[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه می‌کردند رسيده‌اند
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾
نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾
و تو چه دانى كه عليون چيست
كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾
كتابى است نوشته شده
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند كرد
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾
براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾
بر تخت‌ها [نشسته] مىنگرند
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾
از چهره‌هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‌يابى
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده‌اى مهر شده نوشانيده شوند
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده‌اى كه] مهر آن مشک است و در اين [نعمت‌ها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾
و تركيبش از [چشمه] تسنيم است
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾
[آرى در دنيا] كسانى كه گناه می‌کردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‌گرفتند
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾
و چون بر ايشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل می‌کردند
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾
و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‌گشتند به شوخ طبعى مىپرداختند
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى‌ديدند مى‌گفتند اينها [جماعتى] گمراهند
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾
و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‌زنند
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾
بر تخت‌ها[ى خود نشسته] نظاره مى‌كنند
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾
[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه می‌کردند رسيده‌اند