بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾
كوبنده
مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾
چيست كوبنده
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾
و تو چه دانى كه كوبنده چيست
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾
روزى كه مردم چون پروانه[هاى] پراكنده گردند
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿۵﴾
و كوه‌ها مانند پشم زده‏ شده رنگين شود
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿۶﴾
اما هر كه سنجيده‌‏هايش سنگين برآيد
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ﴿۷﴾
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿۸﴾
و اما هر كه سنجيده‌‏هايش سبک بر آيد
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿۹﴾
پس جايش هاويه باشد
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿۱۰﴾
و تو چه دانى كه آن چيست
نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿۱۱﴾
آتشى است‏ سوزنده
سوره قارعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿۱﴾
تفاخر به بيشترداشتن شما را غافل داشت
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿۲﴾
تا كارتان [و پايتان] به گورستان رسيد
كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۳﴾
نه چنين است زودا كه بدانيد
ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۴﴾
باز هم نه چنين است زودا كه بدانيد
كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿۵﴾
هرگز چنين نيست اگر علم‏‌اليقين داشتيد
لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿۶﴾
به يقين دوزخ را مى‌‏بينيد
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿۷﴾
سپس آن را قطعا به عين‏‌اليقين درمى‌يابيد
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿۸﴾
سپس در همان روز است كه از نعمت [روى زمين] پرسيده خواهيد شد
سوره تکاثر