شهید به کسی می‌گویند که این حضور را پیدا کرده و از دنیا بزرگ‌تر شده است. شنیدید در حدیث داستان حارثه که چرت می‌زد در کنار منبر رسول خدا(ص)، حضرت گفتند: «کیف اصبحت؟» زید بن حارثه است. می‌گوید: «اصبحت موقنا یا رسول‌الله(ص)» من صبح کردم در حالی که به یقین رسیدم. حضرت فرمودند: «علامتش چیست؟» می‌گوید: «می‌بینم منعم بودن‌ها را و معذب بودن‌ها را، حتی می‌توانم بگویم چه کسانی، کجا...» حضرت می‌گویند: «هذا رجل نورالله قلبه» بهش سفارش می‌کنند و او هم تقاضا می‌کند «یا رسول‌الله(ص) دعا کن که من شهید شوم. باور کن وقتی تو از دنیا بزرگ شدی، دنیا برای تو تنگ شد دیگه شور رفتن داری، بحث این نیست شهادت را به خاطر این که با مادرت قهر کردی، با همسرت مشکل داری، خانه‌ات تنگ است، این ها نیست. در اوج بهشت هم که باشی تو از دنیا اگر بزرگ تر شدی شور رفتن را خواهی داشت. [استاد علی صفایی حائری(ره)]