به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین به مناسبت شهادت امام موسی بن جعفر(ع) یادداشتی نوشته و در اختیار ایکنا قرار داده است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
شهادت مظلومانه امام موسی کاظم(ع) را تسلیت و تعزیت می‌گویم. سال گذشته درباره زندگینامه امام هفتم گزیده‌ای تقدیم شد، در این گفتار با توجه به متن زیارت‌نامه امام کاظم به ویژگی خاص دوران حیات آن امام همام اشاره می‌کنیم.
چنانچه اشاره شد، زیارت‌نامه‌ها از منابع مهم معرفتی‌اند و بسیاری از حقایق را برای ما روشن می‌کنند. در میان زیارت‌نامه ائمه معصومین(ع)، هیچ زیارت‌نامه‌ای (جز برخی متن‌های زیارت امام حسین) نیست که مانند زیارت‌نامه امام هفتم به مصایب و سختی‌های دوران زندگی امام اشاره کرده باشد.
متن زیارت‌نامه امام هفتم به سختی‌ها و مصایب فراوان آن حضرت تصریح دارد که دلیل این امر را باید در دوره تاریخی زندگی امام جستجو کرد. با تثبیت حکومت عباسیان، ستمگری آنان علیه «آل علی» به ویژه امام هفتم شدت یافت. با حاکم شدن مهدی عباسی، امام موسی(ع) از مدینه به عراق فراخوانده شد و در بصره، در خانه‌ای محبوس شد. پس از آن امام از زندانی به زندان دیگر منتقل شدند و در نهایت به زندانی در بغداد انتقال یافتند و به مدت طولانی در آنجا زندانی بودند. این دوران از سخت‌ترین دوران زندگانی امام موسی کاظم(ع) بود. با اینکه امام، زندان را فرصتی مغتنم برای عبادت خداوند و تلاوت آیات قرآن کریم می‌شمردند؛ اما سخت‌گیری‌ها چنان بود که آن حضرت برای نجات از ستمگری‌های هارون عباسی از خداوند، طلب خلاصی می‌کردند و امام هفتم سرانجام در سال ۱۸۳ قمری در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسیدند.
در بخشی از زیارت‌نامه امام می‌خوانیم؛ «خدایا بر موسی بن جعفر، درود فرست، جانشین نیکوکاران و پیشوای برگزیدگان، آن بزرگوار که شب‌ها تا سحر بیدار و شب زنده‌دار بود، و پیوسته به استغفار و در سجده طولانی با چشم‌های اشک‌بار به راز و نیاز بسیار و تضرع و زاری پیوسته اشتغال داشت... و به ظلم و زندان ظالمان گرفتار و در قعر زندان‌های تاریک معذب بود، پا‌های مبارکش در حلقه زنجیر‌ها مجروح و هنگام ارتحال او بر جنازه‌اش با خواری و سبکی جار زده شد، و... البته نزد جدش محمد مصطفی و پدرش علی مرتضی و مادرش سرآمد زنان جهانیان وارد شد.»
با بیان چند سخن ارزشمند و آموزه مهم اجتماعی از باب الحوائج این گفتار کوتاه را اختتام می‌بخشیم. امام کاظم(ع) فرمودند:
- خوشا به حال اصلاح‌کنندگان بین مردم، که آنان همان مقربان روز قیامت‌اند.
- خدا در زمین بندگانى دارد که براى رفع نیازهاى مردم مى‌کوشند؛ اینان در روز قیامت در امان هستند.
- در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، کلید بصیرت و کمال عبادت و سبب تحصیل مقام‌های والا و مراتب شکوهمند در امور دین و دنیاست و برتری فقیه (کسی که فهم عمیق از دین دارد) بر عابد، مانند (برتری) آفتاب بر ستاره‌هاست، و کسی که در دینش فهم عمیق نجوید، خداوند عمل‌اش را نپسندد.
از راه دور به محضر قدسی امام کاظم(ع) سلام می‌دهیم: السلام علیک یا مولای یا ابا ابراهیم یا موسی بن جعفر و رحمه الله و برکاته؛ و از باب الحوائج طلب شفاعت می‌کنیم و او را نزد خداوند شفیع و واسطه قرار می‌دهیم.
«یا حجة الله علی خلقه انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجی‌ها عندالله اشفع لنا عندالله.»