خوبى، همان است كه كسرىهاى من را پُر كند.
غذاى خوب، لباس خوب، لباس و غذايى است كه نياز من را تأمين كند و كمبودهايم را به من مىرساند، هر چند كه خوشمزه نباشد و يا رنگ زندهاى نداشته باشد.(برشی از کناب مسئولیت سازندگی استاد صفایی حائری، ص ۱۲۴)
{$sepehr_media_3338848_400_300}