نباید پنداشت که انتظار ظهور و چشم به راه «مهدی موعود» بودن، به گونه‌ای موجب دست کشیدن از حرکت‌های اصلاحی و حماسه‌های دینی و اجتماعی است. هرگز چنین نیست. انتظار، دعوت به «نپذیرفتن» است، نه پذیرفتن، نپذیرفتن باطل، نپذیرفتن ستم، نپذیرفتن بردگی و ذلت. انتظار، درفش بنیادگر مقاومت است، در برابر هر ناحقی و هر ستمی و هر ستمگری... [علامه محمدرضا حکیمی(ره)، کتاب خورشید مغرب، صفحه٢۶٢]