کاروانسرای ملک این روز‌ها میان گذشته و حال معلق است؛ ساختمان این مکان پیشینه‌ای ۴۰۰ ساله دارد و در میان همهمه خیابان فیض، پیکر نیمه‌جان آن در سکوت، معماری دوره صفوی را فریاد می‌زند؛ اما فعالیت‌های درون این بنا با کارکرد تاریخی آن تناسب ندارد و در تصرف تعمیرگاه‌های خودرو، انبار زباله، اجاره تفت و... قرار گرفته است. هر گوشه‌اش را که بنگری، گذشته با اصالت آن با چیزی ناهمگون مخدوش شده است. گویی «سرا» جایی در گذشته ثابت مانده و «کاروان» ناخوانده، پیوسته و مستمر آن را به ورطه نابودی می‌کشاند.