در آداب سیاست مهربانی شاید کمترین جایگاه را داشته باشد و اگر از این موضوع از عامه مردم پرسیده شود ذهنیت شما از یک رئیس جمهور چیست، حتماً ابتدایی‌ترین جواب‌ها درخصوص جدیت، سرسختی و جنگندگی در امور است.

اما چگونه می‌شود در میانه سیاست در عین صلابت قلبی مهربان داشت، اصلاً چگونه می‌شود کاری کرد که مهرت در دل انسان‌ها جای بگیرد و آنان از این علاقه بی‌خبر باشند و پس از فقدان تو بدانند که تو را دوست داشته‌اند و بی‌خبر بودند.

آیا این غیر از معجزه مهربانی و مظلومیت توست و امروز ما در فراق انسانی نشسته‌ایم که با رفتار و منش و مهربانیش خود را با ما آشنا کرد، آری این زبان مشترک قلب‌های خداجوست.‌

می‌شود سیاستمدار بود و قلبی رئوف داشت. می‌شود سیاستمدار بود و با مخالفین مدارا کرد. می‌شود سیاستمدار بود و با رقیبان برادری کرد. می‌شود سیاستمدار بود و در مواجه طعنه‌ها سکوت کرد. می‌شود سیاستمدار بود و در میانه تهمت‌ها خشم را مهار کرد. می‌شود سیاستمدار بود و با سیاست به گونه‌ای انسان‌وار عمل کرد و می‌شود سیاستمدار بود و قدرت را لگام زد تا دستان مهربانت بیشتر از خشونت به‌کار آید.

آری باید از او آموخت آنچه را که فراموش کرده‌ایم

رئیس جمهور عزیز و دوستداشتنی ملت ایران شهادت و جاودانگیت مبارک.

احسان کریمی _ مددکار اجتماعی