روايت عجيب و غريبى از حضرت رسول(ص) نقل كرده‌اند كه: «أَلا أُخْبِرُكُمْ [أُنَبِّؤُكُمْ] بِدآئِكُمْ مِنْ دَوآئِكُمْ؟ دَآؤُكُمُ الذُّنُوبُ، وَ دَوآؤُكُمُ الإِْسْتِغْفارُ» آيا درد و درمان شما را به شما خبر ندهم؟ درد شما گناهان، و دوا و درمانتان استغفار است. بنده اين حديث را در جوامع روايى نديده‌ام. يعنى: سرت درد مى‌كند، «دوآؤُكُمُ الإِْسْتِغْفارُ»؛ پايت درد مى‌گيرد، دواى آن استغفار است؛ گوش و دندان درد مى‌كند، «دوآؤُكُمُ الإِْسْتِغْفارُ» و ... يعنى يک نسخه براى درمان همه دردها. [کتاب در محضر بهجت، جلد ۱، صفحه ۳۴۴]