امام صادق (ع) می‌فرمایند: زائر حسین (ع) وقتی به قصد زیارت از خانه‌اش خارج می‌شود سایه‌اش بر چیزی نمی‌افتد، مگر اینکه آن چیز برایش دعا کند و هنگامی‌که آفتاب بر او بتابد، گناهش را از بین می‌برد. همانطور که آتش، هیزم را از بین می‌برد. [کامل الزیارات، صفحه ۲۷۹]