دلی که می‌خواهد از امام حسین(ع) نور بگیرد، باید گناه را از خود جدا کند. او خیال می‌کند که شب تاسوعا و عاشورا به حسینیه نیامده؛ بیچاره نمی‌داند که او را به حسینیه راه نداده‌اند که نیامده، نه اینکه خودش نیامده است! وقتی بَشَر، آلوده و ناپاک شد، از این دستگاه دور می‌شود و مُقدمات اِنصرافش را فراهم می‌کند. [آیت‌الله شیخ حسین وحیدخراسانی]