وقتی فضل‌بن‌سهل فرستادگان خود را سوی کوفه راهی کرد تا برای وليعهدی علی‌بن‌موسی(ع) بيعت بگيرند، کوفیان سر باز زدند و گفتند: «ما با علی‌بن‌موسی(ع) برای خلافت بيعت می‌کنيم، نه برای وليعهدی». اين نهايت شور و حرارت در خط مکتب امام علی(ع) بود؛ آنان نمی‌پذيرفتند که با امام رضا(ع) برای وليعهدی بيعت کنند، بلکه می‌خواستند با ايشان به‌عنوان خليفه بيعت کنند. نمونه‌های ديگری نيز از رشد اين پايگاه‌های مردمی در دست است… [شهید محمدباقر صدر، کتاب امامان اهل‌بیت(ع)، صفحه ۶١٧-۶١٩]