شعرهایی که به مدح، منقبت و توصیف اولیای خداوند میپردازند، نوعی از شعر دینی است. این آثار در ادبیات فارسی و فرهنگ ایران زمین ریشه عمیقی دارد. در ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) قربان ولیئی، ادیب و پژوهشگر ادبیات فارسی در مجموعه «آیینه رازهای هستی» به خوانش اشعار فاطمی پرداخته و این متون ادبی را از لحاظ طبقهبندی شعر آیینی تفسیر و توصیف میکند. در ادامه خوانش و تشریح غزل «کسی به باغچه بعد از تو آب خواهد داد؟» سروده اعظم سعادتمند را مشاهده میکنید.
کسی به باغچه بعد از تو آب خواهد داد؟
به روزهای جهان، آفتاب خواهد داد؟
کدام دامن پر مهر میشود بالش؟
به گریههای یتیمانه خواب خواهد داد
کدام عشق به این سفرههای نان و نمک
پس از عبور تو رنگ و لعاب خواهد داد
مرا هر آینه او از سکوت پر کرده است
هم او که آه مرا بازتاب خواهد داد
برای آنکه بگیریم انتقامت را
خدا به گردش دنیا شتاب خواهد داد
زمانهای که به زهرا چنین جفا کرده است
مگر سلام علی را جواب خواهد داد!؟
اعظم سعادتمند
{$sepehr_media_3678779_400_300}