صالح بن سعید به حضور امام هادی(ع) مشرف شد، دید حضرت را در کوی فقرا تحت نظر دارند. به امام هادی(ع) عرض کرد: ماموران عباسی خواستند نور تو را خاموش کنند؛ حضرت فرمود: نتوانستند، نگاه کن ببین در این کوی فقرا چه می‌بینی! نگاه کرد، دید بوستان‌هایی است، تقریباً آنچه را قرآن درباره بهشت یاد فرموده است؛ صالح‌بن‌سعید با چشم ملکوتی دید. حضرت امام هادی(ع) به صالح‌بن‌سعید فرمود: «فهذا لنا عتید»، این برای ما آماده است. «من اتّقی الله یتّقی»، انسان با تقوا را چیزی گرفتار خود نمی‌کند و اگر کسی «مطیع خدا» بود، ماسوای خدا از او اطاعت می‌کنند، چه اینکه از حضرت هادی(ع) اطاعت کردند. [آیت‌الله جوادی آملی؛ ۱۳۷۲/۰۹/۲۶]